Χθες

Κοιταζεις τριγυρω σου.

Σκοταδι μεσα στην αποπνικτικη αιθουσα του γεωπονικου.

1 παρα.

Παρατερα θελω.

Παραλογα θελγητρα.

Παραμορφωμενες μορφες μεσα στο καπνισμενο νεφος.

Παρασυρομενες σκιες που δονουνται στο ακουσμα της μουσικης.

Παραμελημενοι ανθρωποι με ενα ποτο και ενα τσιγαρο στο χερι,αδιαφοροι και μουδιασμενοι.

Παλμοι χωρις ρυθμο και συχνοτητα.

Πατηματα ξενα.

Ο χρονος περναει απο πανω σου και σου χαμογελαει υπουλα.

Ανταλλασσεις δυο κουβεντες μες στην παραζαλη σου,

αλλα υστερα χανονται και αυτες.

Παραηπιες αποψε και ολα τα παρα σε πνιγουνε.

Καθεσαι βαρια στα βρεγμενα απο την υγρασια σκαλια,τα χερια σου κρεμονται διπλα στο σωμα.

Φωναζουν την παραιτηση σου,την αυτοκτονικη ταση των ακρων σου.

Καποιος ωρυεται μπροστα σου,και εσυ σηκωνεις νωχελικα το κεφαλι και τον κοιτας.

Ζυγιζεις τις παραμετρους.

Γυρνας το κεφαλι και οι λεξεις σου βγαινουν χορευοντας παραπλανητικα.

Φτανει.

Σε κοιτω.

Παρα,κατι παρα,παραλογισμοι και περασε η ωρα.

"Παμε σπιτι."

Κολλημενα σωματα.

Ερωτικα βλεμματα.

Μεθυστικα αγγιγματα.

-Μη μου αφησεις το χερι,γιατι θα σκονταψω,

και αυτη τη φορα οι γρατζουνιες στα γονατα δε θα φυγουν...-