Γαλαζιο

Μα εν τελει,τι μπορει να πει κανεις για την σιωπη?
ενα μισοσκοτεινο αδειο δωματιο η ενα καταπρασινο ηλιολουστο γεματο ζωη λιβαδι?

μαλλον ειναι οπως τα εχει ο καθενας μας στο μυαλο του.
Μα αυτο το μυαλο Σου.
μακαρι οι σκεψεις σου να ηταν λιγοτερο πολυπλοκες και πολυσυνθετες,ετσι ωστε να αποκομιζες μεγαλυτερη απολαυση απο τις καθημερινες μικρες αλλα "μυρωδατες" στιγμες.
Αλλα,αυτο σε κανει αυτο που εισαι,και μαρεσεις γιαυτο.
Με κερδισες μαυτο.

Και ειναι ολα τοσο λαθος και τοσο σωστα ταυτοχρονα.
Και εισαι τοσο κοντα και μετα τοσο μακρια.
Σαν το κυμα της θαλασσας ξερεις,μια ερχεσαι κοντα μου,και μετα παλι πισω στο βαθυ γαλαζιο.

Καπως ετσι.

γιατί

.

μακαρι να το ειχα διαλεξει,

και ετσι τωρα να μπορουσα να το διωξω μακρια μου.

αλλα,το ξερω.

Ισως αυτη τη φορα να ειναι αλλιως,

ισως και οχι.

ισως καποτε καταλαβω.

ισως και οχι.