ο ύπνος είναι μάλλον το μόνο καταφύγιο.μου θυμίζει τουλάχιστον ότι υπάρχει κάποια ισορροπία.μαλακίες.αν ήταν έτσι δεν θα ονειρευόμουν τις μέρες που θα πάρουμε απόφαση να κοιτάξουμε πέρα από το φόβο.πάλι μαλακίες.οι μέρες αυτές δεν θα ρθουν. τις καταδίκασες. σε σκέφτονται να της λες ονειρέψου λουλούδια και ξερνάνε πάνω μας. τι εγωιστικό τέρας που είσαι.
και μέχρι να καταλάβουμε αν είμαστε μέσα σε αυτό που συμβαίνει εντελώς ή απλώς μας σκηνοθετούμε έτσι εγωιστικά, εγώ θα είμαι κάπου εκεί έξω μακριά από την αρρώστια.
I am disabled by fears concerning which course to take
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου