()

()

Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

Nuvole Bianche


Κατι που διαβασα σημερα:

Ξεδίπλωσέ με στον κόσμο που ξυπνάς…
Κούρδισέ με στην πρωινή σου αργοπορία. Ξέπλυνέ με στις νυσταγμένες σου παλάμες. Βούρτσισέ με στο σμάλτο των σφραγισμένων σου δοντιών. Φιλτράρισέ με στην καυτή σου καφετιέρα. Μαγνήτισέ με στην πόρτα του ψυγείου σου.
Ταξίδεψέ με στις ράγες του μεταλλικού σου φερμουάρ. Πέρασέ με στις φιλντισένιες χάντρες του κολιέ σου. Στρίμωξέ με στο ακατάστατο τσαντάκι σου. Κλείδωσέ με στην κυλινδρική σου κλειδαριά.
Ανάφλεξέ με στη μουτζουρωμένη μηχανή σου. Ζάλισέ με στις αλουμινένιες ζάντες σου. Δάγκωσέ με στα κεραμικά σου φρένα.
Στάθμευσέ με στην τροχήλατη καρέκλα σου. Άγχωσέ με στους ξέφρενους ρυθμούς των ραντεβού σου. Πάχυνέ με στις οριζόντιες ρίγες του ημερολογίου σου. Τσαλάκωσέ με στις μουτζουρωμένες σημειώσεις σου.
Ζέστανέ με στο μεσημεριανό σου γεύμα. Άπλωσέ με στο γυάλινο τραπέζι σου. Λέρωσέ με στην άνοστη σάλτσα σου.
Βύθισέ με στην πορσελάνινη μπανιέρα σου. Εξάτμισέ με στα αιθέρια έλαιά σου. Φύσηξέ με στα γρανιτένια σου πλακάκια. Δάκρυσέ με στο θολό σου τον καθρέφτη.
Κυνήγησέ με, στα πλήκτρα του ξεκούρδιστου πιάνου σου. Βίδωσέ με στο πορτοκαλί σου πορτατίφ. Άναψέ με στη ζημιογόνα λάμπα σου. Διάβασέ με στο πυκνογραμμένο σου βιβλίο.
Νύσταξέ με στον καρό σου καναπέ, κλείσε τα μάτια και ξαναδίπλωσέ με…



(Αυτοματως σε σκεφτηκα ~ )


2 σχόλια:

  1. Ποοοόσο ωραίο και πόσο γλυκό, νομίζω ότι περιγράφει στο απόλυτο την ανάγκη του να παραδοθούμε τελείως σε κάποιον και να τον συντροφεύουμε σε όλα αυτά που κάνει μέσα στην μέρα του και που για κάποιον τρίτο ίσως να φαίνονται διαδικαστικά, απλά ίσως κι ασήμαντα, όταν τα κάνει όμως αυτός/η που αγαπάς παίρνουν αξία κοντά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aυτο ακριβως.Να ζεις τον αλλον στην καθημερινοτητα του και να τον μαθαινεις κατα μια αδυναμια περισσοτερο...
    (:

    ΑπάντησηΔιαγραφή