-Kαι από αναπνοές πως είσαι;
-Ούτε από αυτές έχω.
Πλέον, δεν μου ανήκει κανείς.
είσαι ευάλωτος,
δίχως τέλος και όρια ανοχής,
κρίνεσαι.
φοβάμαι,
ότι και να γίνει θα φοβάμαι.
Εξάλλου,
είναι η σειρά σου να μην φοβηθείς.
όχι δεν λούζομαι το φως σου
διαλέγω να επιπλέω στα σκοτάδια σου
και έτσι επιλέγω να σε κρατάω σταθερά κοντά μου
μέχρι να έρθει η μέρα που θα φύγουμε μαζί απ'αυτόν τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου