Γυρίζει το κεφάλι μου απο τις σκέψεις και βαραίνει περισσότερο και από μπαούλο,καταλήγοντας σε εκείνη τη χρονική στιγμή που πέφτει κάτω και σκάει σαν καρπούζι.
Τέλος.
Λίγες ώρες πριν.
(Η κορύφωση μιας ευχάριστης κατάστασης έπεται από την κορύφωση μιας δυσάρεστης,
το πολύ γέλιο φέρνει κλάμα,
όταν ψάχνεις τα πολλά χάνεις και τα λίγα,
δεν ξέρω πως το λένε στη γλώσσα σου,
αλλά εφαρμόζεται με ελάχιστες εξαιρέσεις.)
Αρχή.
Ανοίγεις το κεφάλι σου,αραδιάζεις σκέψεις και οριοθετήσεις,πηδιέσαι στα ερωτηματικά,επενδύεις,ωστόσο,γιατί δε γίνεται διαφορετικά,ξεκλειδώνεσαι και ξανακλειδώνεσαι,εκπλήσσεσαι με την αποδοτική εξέλιξη μιας Α κατάστασης,μετά απογοητεύεσαι απο τη Β μη δικαιολογημένη συμπεριφορά των ανθρώπων,ώσπου καταλήγεις να βρίσκεσαι σε ένα μεγάλο αδιέξοδο.Η ερώτηση είναι τί κάνεις όταν έχεις ξαναβρεθεί στο συγκεκριμένο αδιέξοδο και μόνο καταστροφικές ήταν οι επιλογές σου;
Λυπάμαι,αλλα όπως προείπα το μυαλό μου χάθηκε.
Τάιμ άουτ.Σειρά σου.Εγώ ξέρεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου