(Το κουκουνάρι είναι αυτό που δίνει γεύση στη σαλάτα)

Κάθομαι εκεί που καθόσουν χτες και νιώθω την ψευδαίσθηση της ζεστασιάς σου.Πιέζω τα χέρια μου απαλά και κλείνω τα μάτια φαντάζοντας τα δικά σου να τα σφίγγουν και σιγά σιγά να με περικυκλώνουν δυνατά και να σκουπίζουν τα δάκρυα απο τα μάγουλά μου.Δεν έχει τίποτα τώρα σημασία,το ξέρεις;
Ίσως οι περισσότερες σχέσεις να λειτουργούν αλλιώς,αντιμετωπίζοντας την απόσταση ως ένα βήμα πιο κοντά στον ενθουσιασμό λόγω της αναμενόμενης επανασύνδεσης.Δε ξέρω και δε με νοιάζει.Τίποτα δε με νοιάζει.Γιατί εμείς είμαστε σε διαφορετικό κουτί απο ότι τα συνηθισμένα.
Μόνο να εχω το μουσούδι μου στο λαιμό σου και εσύ να με παραβιάζεις και να γλιστράς απαλά το χέρι σου κάτω απο τη μπλούζα μου.Nα ανατριχιάζει το κάθε σημείο του σώματος μου και να ζητάει περισσότερο και εσύ να ξέρεις ακριβώς πότε και πού να του δώσεις.Nα αφυκτιώ κάθε λεπτό που περνά και σε μυρίζω περισσότερο.Να γινόμαστε ένα μέσα έξω νύχτα μέρα.
Περνώ απο δωμάτιο σε δωμάτιο.Παντού υπάρχεις.Πάω να προσπαθήσω να κλείσω τα μάτια μου.
Σευχαριστώ.Σε βρήκα και είμαι σίγουρη.Υπόσχομαι.
Εσυ;

(Θεώρησε τον έναν αλλιώτικο τρόπο επικοινωνίας μεταξύ μας.Περιμένω.)