()

()

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

το καλό μου το ξέρω μόνο εγώ



το φως μ' ενοχλεί.
σύρθηκα μέχρι τον καναπέ, μπας και βρω ένα μέρος να κρυφτώ.
θέλω λίγη σκιά, λίγα λεπτά ακόμη.

ήταν λέει όλα ένα ψέμα, ένα κακόγουστο αστείο.

Αλλά το φως με βρήκε ξαπλωμένη με τα γόνατά μου σφιχτά στο στήθος μου και τα δόντια μου να τρίζουν.Πάντα πρέπει να συναντήσεις την επόμενη μέρα, εκείνα τα 2-3 δευτερόλεπτα που αντικρίζεις την γαμημένη πραγματικότητα, η οποία έρχεται να σου προσθέσει το γνωστό βάρος που θα κουβαλάς τις ώρες που υπολείπονται μέχρι να ξανακοιμηθείς.

κάπου σκατά ήμουν χτες το βράδυ.
δε θυμάμαι ούτε πόσο ήπια ούτε με ποιον ήμουν.
μόνο αυτός ο πόνος στο στήθος μου πετάει ένα clue ότι κάποιος θα μου μιλούσε και εγώ θα τον άκουγα ανάβοντας το ένα τσιγάρο μετά το άλλο.

ο καφές κυνηγά τα μόρια του οινοπνεύματος στο αίμα μου.
θέλω να σταματήσω τον εγκέφαλό μου να φορτώνει συνέχεια δεδομένα.
μου λείπεις τόσο πολύ αλλά φεύγω μακριά από τις εικόνες.

βγήκα στο μπαλκόνι μου σήμερα, έκλεισα τα μάτια και άκουσα την πόλη που αδιαφορούσε για τα δικά μου προβλήματα.


1 σχόλιο: