Κάθομαι στον καναπέ κάτω απτη ζεστή κουβέρτα, κρυώνω πολύ βέβαια, πίνω γαλλικό φουντούκι και ακούω την πλειλιστ blue christmas. Θα την ήθελα λίγο πιο τζαζ αλλα μ'αρέσει κι έτσι. Που και που κοιτάζω τον σπασμένο καθρέφτη στον τοίχο απέναντι (κάθε φορα διαπιστώνω και περισσότερο πόσο του πάει). Θα ήθελα ένα πικ απ εδώ μέσα. Ίσως να προτιμούσα την κιθάρα σου. Τα χέρια μου είναι παγωμένα και κοιτάω ανά δέκα λεπτά το κινητό μου. Σε σκέφτομαι να μου μιλάς για κόσμους και σκύλους και επανάσταση και ηχητικά κύματα και δεν καταφέρνω να διαβάσω. Ο οργανισμός μου αργοπεθαίνει από καπνό και αλκοόλ. Είναι εθιστικά αλλά και πάλι όχι τόσο όσο εσύ. Θέλω να σε δω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου