()

()

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

(Το) παρόν-μέλλον (μου)




Με φοβήθηκες τόσο πολύ που με συρρίκνωσες;
Δεν καταλαβαίνω.

Διαλέγεις να με καταπιείς και εγώ το υφίσταμαι αθώα,γλυκά και αμήχανα.
Δεν παραπονιέμαι.
Ρισκάρω.
Σε νικάω και ηττώμαι.
Με ξεγελάς και σε γεύομαι.
Με ελευθερώνεις και εγώ επιλέγω πάλι το κελί σου.
Κουμπώνω μαζι σου.Το νιώθεις μήπως;
Εξουσία και αδυναμία ταυτόχρονα.
Διεκδίκηση και νωθρότητα.
Σιγουριά και φόβος.
Απελευθέρωση και ταπείνωση.

Αντέχω να με χάσω ξανα.Αντέχεις να δοκιμάσουμε;

10 σχόλια:

  1. μακαρι να μπορουσα να του κανω κι εγω αυτην την ερωτηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αντεχω να με χασω ξανα...
    Εναι!
    Αυτο με τρελενει.
    Οτι ωρες ωρες για να το ξαναζησουμε αντεχουμε να ξαναχαθουμε...!
    καλο σου βραδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ετσι ακριβως..Η θεληση ειναι πανω απο ολα..
      Καλο βραδυ :)

      Διαγραφή
  3. "Κουμπώνω μαζί σου."
    Τι όμορφη φράση. :)
    Την κρατώ.

    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μου θύμισες ένα ποίημα του μπουκόφσκι το οποίο και παραθέτω:
    “I have died too many times
    believing and waiting, waiting
    in a room
    staring at a cracked ceiling
    waiting for the phone, a letter, a knock, a sound…
    going wild inside
    while she danced with strangers in nightclubs…
    out of the arms of one love
    and into the arms of another

    it’s not pleasant to die on the cross,
    it’s much more pleasant to hear your name whispered in the dark.”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εξαιρετικο..
      Γενικα ο μπουκοφσκι εχει πετυχημενα εργα..
      :)

      Διαγραφή