Eνός λεπτού κραυγή για όλες τις σιωπές που κρατήσαμε.
()

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δεν με καταλαβαινει κανεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δεν με καταλαβαινει κανεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Πέμπτη 24 Απριλίου 2014
Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014
Μία ανάρτηση όχι σαν τις άλλες
Σ. και Ε. ,
Συννεφιά και μουντίλα εδώ σήμερα.Βγήκα έξω να περπατήσω και γύρισα άρον άρον.Βάλτωσα στη μοναξιά του σπιτιού.Πριν από 5 λεπτά κατάφερα να ελέγξω τους καταρράκτες δακρύων.Το σπίτι είναι άδειο και όλα πεταμένα γύρω μου αλλα μου αρέσει έτσι.Πρέπει να διαβάσω αλλά όλα με αποτρέπουν από αυτό.Κάθε φορά που ζορίζομαι κλείνω τα μάτια μου και εύχομαι να εμφανιζόταν στην τσέπη μου ένα εισιτήριο για Πάτρα,έστω και αυθυμερών.Αλλά ναι,παιδική χαζή σκέψη.Μου λείπετε.Είναι στιγμές που δεν αντέχεται.Τουλάχιστον για μένα.Ωστόσο,σκέφτομαι οτι τουλάχιστον είστε μαζί κάτω,οπότε δε διασπάται τελείως η οικογένειά μας.Ελπίζω να βρέξει.Το έχω ανάγκη κατά κάποιο τρόπο.Κάθε που βρέχει παίζω το παιχνίδι μου.Όταν οι στάλες της βροχής πέφτουν στο τζάμι και δημιουργούν αυτές τις διάφανες μπίλιες, πάντα ψάχνω και προσπαθώ να μαντέψω αυτή που δεν θα αντέξει και από το βάρος θα κυλήσει και θα αγγίξει, θα πλησιάσει τις άλλες. Προσπαθώ να φανταστώ την διαδρομή που θα διαλέξει. Πού θα σταθεί περισσότερο και από πού θα τρέξει πιο γρήγορα σαν κυνηγημένη. Ποιες στάλες θα τη κάνουν πιο βαριά και θα της δημιουργήσουν ελεύθερη πτώση. Ποιες στάλες θα προσπεράσει, ποιες θα αγνοήσει, και ποιες, άραγε ποιες, θα ενώσει. Ποιες στάλες θα την αγνοήσουν για να πάρουν έναν δικό τους δρόμο και πότε ο αέρας θα την κάνει να στρίψει προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά αλλάζοντάς της πορεία.Και μετά στη θέση αυτής της στάλας βάζω τον εαυτό μου.Ακόμη και αν δε μου αρέσει ο τρόπος που ίσως καταλήξει,το κάνω,μάλλον απο πείσμα.
Όταν βρέχει εκεί δοκιμάστε το.Ίσως σας αρέσει και το υιοθετήσετε.Ίσως το θεωρήσετε παιδικό και βαρετό.Ίσως σας βοηθήσει.Το μόνο σίγουρο θα το κάνουμε παράλληλα και οι 3.
Υ.Γ. Διαπίστωσα πως κατά κάποιο μαγικό τρόπο το εγωιστικό μου γονίδιο τιθασεύεται μόνο δίπλα σας,όσο και αν δεν το πιστεύετε.Μετρώ μέρες.Σας αγαπώ.

Συννεφιά και μουντίλα εδώ σήμερα.Βγήκα έξω να περπατήσω και γύρισα άρον άρον.Βάλτωσα στη μοναξιά του σπιτιού.Πριν από 5 λεπτά κατάφερα να ελέγξω τους καταρράκτες δακρύων.Το σπίτι είναι άδειο και όλα πεταμένα γύρω μου αλλα μου αρέσει έτσι.Πρέπει να διαβάσω αλλά όλα με αποτρέπουν από αυτό.Κάθε φορά που ζορίζομαι κλείνω τα μάτια μου και εύχομαι να εμφανιζόταν στην τσέπη μου ένα εισιτήριο για Πάτρα,έστω και αυθυμερών.Αλλά ναι,παιδική χαζή σκέψη.Μου λείπετε.Είναι στιγμές που δεν αντέχεται.Τουλάχιστον για μένα.Ωστόσο,σκέφτομαι οτι τουλάχιστον είστε μαζί κάτω,οπότε δε διασπάται τελείως η οικογένειά μας.Ελπίζω να βρέξει.Το έχω ανάγκη κατά κάποιο τρόπο.Κάθε που βρέχει παίζω το παιχνίδι μου.Όταν οι στάλες της βροχής πέφτουν στο τζάμι και δημιουργούν αυτές τις διάφανες μπίλιες, πάντα ψάχνω και προσπαθώ να μαντέψω αυτή που δεν θα αντέξει και από το βάρος θα κυλήσει και θα αγγίξει, θα πλησιάσει τις άλλες. Προσπαθώ να φανταστώ την διαδρομή που θα διαλέξει. Πού θα σταθεί περισσότερο και από πού θα τρέξει πιο γρήγορα σαν κυνηγημένη. Ποιες στάλες θα τη κάνουν πιο βαριά και θα της δημιουργήσουν ελεύθερη πτώση. Ποιες στάλες θα προσπεράσει, ποιες θα αγνοήσει, και ποιες, άραγε ποιες, θα ενώσει. Ποιες στάλες θα την αγνοήσουν για να πάρουν έναν δικό τους δρόμο και πότε ο αέρας θα την κάνει να στρίψει προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά αλλάζοντάς της πορεία.Και μετά στη θέση αυτής της στάλας βάζω τον εαυτό μου.Ακόμη και αν δε μου αρέσει ο τρόπος που ίσως καταλήξει,το κάνω,μάλλον απο πείσμα.
Όταν βρέχει εκεί δοκιμάστε το.Ίσως σας αρέσει και το υιοθετήσετε.Ίσως το θεωρήσετε παιδικό και βαρετό.Ίσως σας βοηθήσει.Το μόνο σίγουρο θα το κάνουμε παράλληλα και οι 3.
Υ.Γ. Διαπίστωσα πως κατά κάποιο μαγικό τρόπο το εγωιστικό μου γονίδιο τιθασεύεται μόνο δίπλα σας,όσο και αν δεν το πιστεύετε.Μετρώ μέρες.Σας αγαπώ.

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014
Διάφανη σιλουέτα
I wanna be your vacuum cleaner
Breathing in your dust
I wanna be your Ford Cortina
I will never rust
If you like your coffee hot
Let me be your coffee pot
You call the shots babe
I just wanna be yours
Secrets I have held in my heart
Are harder to hide than I thought
Maybe I just wanna be yours
I wanna be yours
I wanna be yours
Let me be your 'leccy meter
And I'll never run out
Let me be the portable heater
That you'll get cold without
I wanna be your setting lotion
Hold your hair in deep devotion
At least as deep as the Pacific Ocean
I wanna be yours
Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013
Όχι άλλα δάκρυα,παρακαλώ.
It hurts to feel
It hurts to hear
It hurts to face it
It hurts to hide
It hurts to touch
It hurts to wake up
It hurts to remember
It hurts to hold on
The hurt of going on
The hurt of missing
The hurt is killing me
Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)