Deja vu

"-Δε θέλετε να σας πω για μη απεσταλμένα γράμματα στη γυναίκα ΑΩ;"
"-Μήπως την κάνετε πρότυπο ονομάζοντάς την έτσι;"
"-Όχι,την ονομάζω ΑΩ γιατί είναι η πρώτη και η τελευταία.Δεν είναι σειριακός αριθμός.Tης έγραψα γράμματα που δεν έστειλα ποτέ.Γράμματα που πέταξα στον υπόνομο ή στην τουαλέτα."
"-Μπουκάλια στη θάλασσα."
"-Μπουκάλια σκατά.Βασικά όχι,είναι πιο ρομαντικό.Σκεφτείτε έναν τρωγλοδύτη που ζει στον υπόνομο,βρίσκει τα γράμματα,τα μαζεύει,τα διαβάζει και ονειρεύεται.Ίσως ζηλεύει αυτήν την αγάπη.Πρέπει να έγραψα χίλια γράμματα.Θυμάμαι το δωμάτιο σε ένα μικρό σαλέ που είχα νοικιάσει.Όλα αυτά σας τα λέω εμπιστευτικά,φυσικά."
"-Εδώ και ώρα μιλάμε εμπιστευτικά."
"-Θα μπορούσα να της είχα γράψει ένα τραγούδι αντί για γράμματα.Το "μη μ'αφήσεις" του Μπρελ ή κάτι τέτοιο.Οι Βέλγοι μιλούν αργά αλλά κατανοητά.Πού είσαι, τί κάνεις, τι φοράς;"
"-Ορίστε;"
"-Όλα αυτά είναι.Ξυπνούσα και αναρωτιόμουν όλα αυτά για εκείνη.Έπεφτα να κοιμηθώ με τις ίδιες ερωτήσεις.Κάποια στιγμή,όμως,ήθελα απαντήσεις."
"-Πώς ήταν η συνάντησή σας;"
"-Δεν είχαμε μιλήσει ούτε γράψει ο ένας στον άλλον.Εκτός αν έλαβε ποτέ τα γράμματα που 'χα ρίξει στην τουαλέτα.Δεν ήξερα τί να περιμένω.Δεν ήξερα τίποτα."

...
"Δε θέλω να είμαι μια ασήμαντη κουκκίδα δίπλα σου." , ο ήχος της φωνής της ακόμα βιάζει τα αυτιά μου.

Οι άντρες περνούν,μαμά

Δε μου αρέσει πλέον να γυρνάω σπίτι.Με φοβίζει.Νιώθω σαν ψάρι σε γυάλα.Κατασκευάζω και πουλάω κάθε φορά και ένα καλοφτιαγμένο διαφορετικό ψέμα.Πριν χτυπήσω το κουδούνι πρέπει πρώτα να φορέσω το ίδιο φίμωτρο που έχω κρυμμένο κάτω απο τα σκαλιά,καθώς οι λέξεις που θέλω να βγάλω απο μέσα μου είναι απαγορευμένες.Ορισμένες φορές το χαμόγελο είναι πλαστό,άλλες αληθινό αλλά και πάλι τι σημασία να έχει αφού θα πρέπει να φορέσει μία ψεύτικη εξήγηση.Tα βήματα είναι συγκεκριμένα(είσοδος,δύο στο σαλόνι-παύση,τέσσερα στην κουζίνα-παύση,σκάλες στο δωμάτιο-πάυση,τρία στο μπάνιο-παύση,σκάλες στο σαλόνι-παύση,έξοδος).Ακόμη και το τζάκι πλέον αποτελεί εχθρό γιατί η μολυσμένη ατμόσφαιρα που κυριαρχεί είναι ικανή να περάσει απο τον τοίχο ασφαλείας που έχω δημιουργήσει με την πλάτη μου. 
Λυπάμαι γι'αυτό.Λυπάμαι για κάθε ψέμα που έχω αναγκαστεί να σου πω.Ίσως κάποια μέρα σταματήσει να χρειάζεται αυτό το ηλίθιο παρασκήνιο με τις προσεγμένες μάσκες.Σιχαίνομαι να μη βλέπεις πόσο και γιατί πραγματικά ανθίζω.
Συγγνώμη που δεν είμαι εδώ,αλλά ο κόσμος μου είναι εκεί πλέον.Και δε σκοπεύω να τον αλλάξω.Κάποια στιγμή ελπίζω να καταλάβεις.Σαγαπώ.





Προς απάντησή Σου,
δεν είναι απαραίτητες οι κατευθυντήριες γραμμές,διότι η σταθερά του καθενός αποτελεί την πηγή των κινήσεων,πριν αυτές περάσουν από τον έλεγχο της λογικής και ίσως αλλάξουν δρόμο ή δεν αποκτήσουν καν.

yes I do

Όσο σε περιμένω και δεν έρχεσαι,μισώ την πολυτέλεια του χρόνου.
Mου λείπεις.

I keep thinking of the way that we were met

Feels like its a fairy tale

Youre the princess the most beautiful Ive seen

I am just a prince

I can make you play

I can make you smile

I can make you safe in my foolish arms

Youre my sweetest kiss

Youre my immortality

Youre my pretty world spins inside my little mind little mind

Now were kissing and were saying to each other

Just a little I do

But the thing is what we really want

It cannot be said

And I promise I will never let that death

Take you from me anyway

Ill throw us stars, stars. Stars

To wish well never die

Youre my brightest sun

Youre my crystal sea

Youre my loudest rhythm

Beats inside my heart

I will make you laugh

I will make you fly to the shinny skies where

Where well live in happiness.

Για μένα χτες ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή μας.
Θα περιμένω.

lost souls swimming in a fish bowl

Σ: Για να πετυχεις τον στοχο σου δεν χρειαζεται να τον κοιτας.Πρεπει απλως να εισαι συγκεντρωμενος πανω του.

 -Σκεψου τι κανεις απο αυτο-

Το ύφος μου λίγο καμένο ,λίγο μελαγχολικό

ίσως να φταίει αυτός που φταίει,  ίσως να φταίω πάλι εγώ

ίσως εγώ και αυτός που φταίει να έχουμε κάτι τις κοινό

ίσως να φταίμε και οι 2 μας ή κανένας απ' τους 2

Θέλω όταν φταίω να το λέω, να μπορώ να αντιληφθώ

πως άμα κλαίω όταν δεν φταίω ίσως να φταίω και λίγο εγώ

Μα ποιος θα σου πει τι είναι ωραίο,τι είναι σωστό και ηθικό

και σαν μου πει και τι να κάνω, τι είναι κακό και τι καλό.

Άμα δεν μάθεις να αγαπάς, θα πρέπει να μάθω πρώτα εγώ

Να σ'αγαπώ όποιος και αν είναι ή όποιος θέλεις να είσαι εσύ

θα με μισείς θα με εκδικείσαι που θα αγαπώ τόσο πολύ 

κι όλους αυτούς που θα μ αγαπάνε θα μισείς τώρα εσύ

όμως αυτοί κακία δεν κρατάνε και θα σ'αγαπούν και αυτοί

Κι ίσως μια μέρα να ξυπνήσεις με ύφος μελαγχολικό

και αντί το κενό σου να γεμίσεις να ψάχνεις ποιος να φταίει γι αυτό

που ήρθανε τα πράγματα έτσι και πήραν άσχημη τροπή

θα σκέφτεις αυτός που φταίει κλαίει και μήπως κλαίει από ντροπή.

Και αν το κεφάλι σου το σκύψεις το δάκρυ σου να μην φανεί

και άμα στην σκέψη υποκύψεις ότι φταις και λίγο εσύ

αυτό είναι μια καλή αρχή.

Ε και Σ: Κοριτσαρες μου να παν να γαμηθουν και οι ερωτες και ολα.Αφου στο τελος οι 3 μας θα βαδιζουμε γυρνωντας σπιτι...

Οι μερες μας.

Μ:  Μην κανεις παλι το ιδιο λαθος.Μην αναλωνεσαι.

Ο μονος τροπος να ξαναρχισεις ειναι να αφησεις πισω σου οτι σου κανει κακο και να αρχισεις να δινεις σημασια σε εκεινα που μπορουν να σε πανε μπροστα...

Άδεια πόλη η δική μου

Και λες δεν καταλαβαινω.

Εσυ καταλαβαινεις οτι περπαταω στους αδειους δρομους,μπαινω στο αδειο σπιτι,καθομαι στον αδειο καναπε,κοιταζω τους αδειους τοιχους,καπνιζω το αδειο εργοστασιακο μου τσιγαρο μπας και γεμισω καποια αδεια μου αισθηση,μυριζω την αδεια ατμοσφαιρα,αγγιζω το αδειο κρεβατι,κοιταζω μεσα στον αδειο καθρεφτη που τωρα αδειο καθρεφτιζει το αλλοτε γεματο δωματιο,ανοιγω την σομπα για να ζεστανει την αδεια μου ψυχη,διαβαζω το βιβλιο που εχω ξεχασμενο σε εκεινο το ραφι αδειαζοντας καθε σκεψη,κλεινω τα ματια για να πνιξω τα αδεια μου δακρυα;

ακου

(And you are the wolf

And I am the moon

And in the endless sky we are but one

We are alive

In my dreams wolf and I

How many days and nights will come and go
While the only light you'll see is from my glow)

Μαλλον οι περισσοτερες απο τις σκιες αυτης της ζωης

προκαλουνται επειδη στεκομαστε κοντα στην ιδια τη λιακαδα μας.

θυτης-λεια

http://www.youtube.com/watch?v=yLxmcFRhkJ0

και αλλαζεις

και αλλαζουν οι λεξεις

και οι εννοιες τους.

ακουω τη φωνη σου.

ποσο μεγαλη φαινεται η αντωνυμια "μου" οταν την λεει εκεινος-η.

"ΜΟΥ".

μια τοσο δα μικρη  λεξη,μια τοσο ζεστη και μεγαλη σημασια.

γιατι ο φτερωτος κυριος παντα αφηνει ανοιχτη την πορτα πισω του...